Życiorys naukowy:
Dr Alicja Mikołajczyk ukończyła studia licencjackie na kierunku Chemia oraz Chemia Leków na Uniwersytecie Śląskim, a tytuł magistra uzyskała na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2017 roku obroniła doktorat na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie obecnie pracuje jako adiunktka. Jest współwłaścicielką firmy QSAR Lab, w której dokonuje komercjalizacji opracowanych wyników badań, przenosząc chemię z tradycyjnych laboratoriów do przestrzeni wirtualnej.
Dr Mikołajczyk odbyła osiem staży zagranicznych, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Ekwadorze, wygłosiła ponad 20 wykładów na zaproszenie na konferencjach o zasięgu międzynarodowym. Jest autorką 48 publikacji (tj. Nature Nanotechnology, Materials Today, ACS Nano, Applied Catalysis B: Environment and Energy) o łącznym współczynniku oddziaływania IF ponad 500, a jej badania są cenione w świecie nauki. Laureatka wielu nagród, m.in. Stypendium Ministra Edukacji, START FNP i wyróżnień przyznanych przez American Chemical Society, Polskie Towarzystwo Chemiczne, Polską Akademię Nauk.
W latach 2016-2018 była kierownikiem projektu Preludium 10 Narodowego Centrum Nauki (NCN), Projektu NanoInformaTIX finansowanego w ramach ramowego Programu EU Horyzont 2020, uczestniczyła w licznych projektach finansowanych przez Komisję Europejską w ramach 7 Ramowego Programu EU, Programu Horyzont 2020, Horyzont Europa, NCN, Fundację na rzecz Nauki Polskiej i Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR). Specjalizuje się w digitalizacji przemysłu, rozwoju metod uczenia maszynowego, sztucznej inteligencji, chemii kwantowej i modelowaniu molekularnym. Prowadzi badania w ramach programów UE i współpracuje z 70 uczelniami na całym świecie, realizując projekty związane z Kluczowymi Technologiami Wspomagającymi (KET), Europejskim Zielonym Ładem, w celu cyfryzacji przemysłu.
Zainteresowanie obszarem badawczym:
Dr Alicja Mikołajczyk specjalizuje się w cyfrowym projektowaniu nowych, zaawansowanych i innowacyjnych materiałów, chemikaliów i leków, z naciskiem na ich bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój. Jej zainteresowanie badawcze koncentruje się na integracji metod sztucznej inteligencji, metod modelowania molekularnego, chemii kwantowej i uczenia maszynowego, co umożliwia przeniesienie procesów projektowania i oceny ryzyka chemicznego z tradycyjnych laboratoriów do przestrzeni wirtualnej. Rozwój cywilizacji wymusza konieczność projektowania nowych, zaawansowanych i innowacyjnych materiałów, chemikaliów i leków oraz bardziej wydajnych procesów technologicznych. Te same zaawansowane właściwości nowo projektowanych chemikaliów mogą warunkować nieznane zagrożenie względem zdrowia człowieka i środowiska.
Na przestrzeni ostatniego pięćdziesięciolecia rozwój cywilizacji przyczynił się do zauważalnego wzrostu zanieczyszczenia środowiska oraz globalnych katastrof spowodowanych nowo pojawiającymi się zagrożeniami, takimi jak pandemia COVID-19, czy choroby o podłożu środowiskowym (np. ADHD u dzieci, zawał serca, nowotwory, czy bezpłodność). Według danych WHO około 6,7 miliona osób rocznie umiera przedwcześnie w wyniku zanieczyszczenia środowiska i emisji CO2. W odpowiedzi na te problemy, dr Mikołajczyk koncentruje swoje badania nad rozwojem zaawansowanych narzędzi komputerowych wspierających proces projektowania, w celu szybszego, tańszego i bardziej efektywnego reagowania na nowo pojawiające się zagrożenia względem życia ludzkiego i środowiska.
„Rozwój cywilizacji wymusza konieczność szybkiego, taniego i efektywnego projektowania nowych, zaawansowanych i innowacyjnych materiałów, chemikaliów i leków oraz bardziej wydajnych procesów technologicznych, przy jednoczesnym minimalizowaniu ich wpływu na zdrowie i środowisko w całym cyklu życia produktu. Prowadzone przeze mnie badania można porównać do pracy architekta i zaawansowanych modeli architektonicznych, które pozwalają na ocenę wytrzymałości i bezpieczeństwa konstrukcji jeszcze przed ich fizycznym powstaniem. Bezpieczny dom wymaga rzetelnego projektu na wczesnym etapie planowania tj. przez rozpoczęciem budowy, a nie po jej zakończeniu czy zamieszkaniu – podobnie jest z nowo projektowanymi materiałami, chemikaliami i lekami.”
Dlaczego akurat ścieżka naukowa?
Inspiracją do rozpoczęcia kariery naukowej doktor Alicji Mikołajczyk było doświadczenie z dzieciństwa. W wieku 12 lat przeżyła poważny wypadek spowodowany przez pijanego kierowcę, co zapoczątkowało długą walkę o zdrowie. To trudne wydarzenie uświadomiło jej, jak kruche jest życie i wzbudziło fascynację medycyną, oraz technologiami, które mogą realnie ratować ludzkie życie.
Nauka stała się dla stypendystki nie tylko naturalnym wyborem kariery, ale również życiową misją. Dr Mikołajczyk wspomina, że inspiracją do manipulowania strukturą chemiczną na poziomie pojedynczych atomów z wykorzystaniem metod komputerowych był dla niej prof. dr hab. Tomasz Puzyn, jej późniejszy mentor i promotor rozprawy doktorskiej. Badaczka podkreśla, że jej ambicją jest poszukiwanie tego, co jeszcze nieodkryte w zakresie nanotechnologii oraz rozwijanie innowacji, które realnie zmieniają świat. Wierzy, że poprzez swoją pracę naukową i zaawansowane metody komputerowe może pozostawić trwałe dziedzictwo, które przyczyni się do stworzenia silniejszej, zasobooszczędnej, bardziej niezależnej i odpornej na kryzysy Europy.
„Największą motywacją do moich badań jest troska o przyszłość – o to, jaki świat zastaną przyszłe pokolenia. Wierzę, że wyniki mojej pracy mogą przyczynić się do wdrożenia skutecznych, szybkich i tanich rozwiązań komputerowych, które będą wspierać proces projektowania nowych chemikaliów i technologii kluczowych dla rozwoju gospodarczego (ang. Key Enabling Technologies). Te z kolei są kluczowe w zatrzymaniu zmian klimatycznych, np. w celu optymalizacji procesu degradacji zanieczyszczeń środowiska, opisanych w założeniach Europejskiego Zielonego Ładu (ang. Green Deal), w celu pozyskiwania nowych źródeł energii oraz opracowania skutecznych nanonośników leków w celu niwelowania chorób cywilizacyjnych o podłożu środowiskowym. Technologie, które pozwolą efektywnie i szybko dostarczać skutecznych rozwiązań dla nowo pojawiąjących się zagrożeń, ratując życie setek tysięcy, a nawet milionów ludzi na całym świecie, są dla mnie codzienną inspiracją i motywacją do badań. Małe kroki mają wielkie znaczenie, i mogą stanowić bazę dla przyszłych pokoleń, które przejmą pałeczkę w sztafecie życia.”
Dr Alicja Mikołajczyk o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych:
Różnorodność kulturowa, płciowa czy dyscyplinarna w zespołach naukowych, według dr Mikołajczyk, otwiera drzwi do nowych pytań badawczych i nieoczekiwanych odkryć.
Badaczka podkreśla, że największą zaletą różnorodności jest jej zdolność do przełamywania schematów myślenia oraz tworzenia bardziej dynamicznego i adaptacyjnego środowiska badawczego. Przykładem tego, jest jej zdaniem, przenikanie się naukowców z zakresu badań eksperymentalnych i komputerowych, którzy napotykają wiele wyzwań, szczególnie w obszarze metodyki badań.
Dr Alicja Mikołajczyk zwraca uwagę, że pozycja kobiet w nauce uległa znaczącej zmianie na przestrzeni ostatnich lat. Zauważa, że „nauka” ma żeński rodzaj, co symbolicznie oddaje rosnącą rolę kobiet w tej dziedzinie. Wspomina, że według danych UNESCO kobiety stanowią około 30% wszystkich naukowców, a choć tylko 4% laureatów Nagrody Nobla to kobiety, te liczby odzwierciedlają postęp, jaki dokonał się w ostatnich dekadach. Kobiety przez długi czas musiały mierzyć się z wieloma przeszkodami na drodze do uzyskania równych szans w nauce, jednak ich obecność i wpływ wciąż rosną. Wskazuje ona również, że obecnie coraz więcej kobiet obejmuje kluczowe stanowiska, prowadzi przełomowe badania i jest nagradzanych za swoje osiągnięcia, co jest pozytywnym zwiastunem dalszych zmian w przyszłości.
Ponadto, dr Mikołajczyk zdecydowanie uważa, że kobiety są dobrymi mentorkami. W przemyśle farmaceutycznym i chemicznym, gdzie współpraca i zaufanie są kluczowe, kobiety-mentorki mogą odegrać wyjątkową rolę w kształtowaniu przyszłych liderów. Stypendystka wierzy, że sukces w nauce jest niezależny od płci, a jego wyznacznikiem są wiedza, praca, determinacja i zaangażowanie.
„160 lat temu kobiety nie miały dostępu do świata nauki, a 50 lat temu komputery były dostępne tylko dla wybranych. Dziś, uczestniczymy w procesie, w którym badania stopniowo przenoszą się z tradycyjnych laboratoriów do przestrzeni wirtualnej, gdzie fizyczne bariery tracą znaczenie. Jesteśmy świadkami epoki, w której wszystkie dziedziny nauki otwierają swoje drzwi dla kobiet – kobiet, które stają się równoprawnymi liderkami, inspirującymi i kształtującymi przyszłość opartą na empatii i niezłomnej determinacji.”