mgr Anna Piotrowska-Murzyn
Anna Piotrowska-Murzyn

Życiorys naukowy: Od początku kariery zawodowej związana z najciekawszą według Niej dziedziną biologii, czyli neurobiologią. Na co dzień zajmuje się neuroimmunofaramakologią bólu. Jest absolwentką dwóch kierunków studiów: Biochemii oraz Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po studiach zaczęła pracę w Zakładzie Farmakologii Bólu w grancie Maestro prof. Barbary Przewłockiej. Studia doktoranckie rozpoczęła w 2015 roku w Instytucie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Obecnie jej aktywność naukowa wiąże się bezpośrednio z realizacją grantów Harmonia i Opus prof. Joanny Miki oraz Sonata dr Eweliny Rojewskiej, ponadto od roku 2017 realizuje również grant Preludium, którego jest kierownikiem. Są to projekty naukowe finansowane przez Narodowe Centrum Nauki. Jej badania przyczyniły się do powstania 24 publikacji oraz zgłoszenia patentowego, uczestniczyła również w licznych konferencjach naukowych w kraju i za granicą, za jedną z nich otrzymała nagrodę dla najlepszej prezentacji posterowej. Została dwukrotnie wybrana najlepszą doktorantką w Instytucie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk. W 2017 roku otrzymała stypendium Prezesa Polskiej Akademii Nauk za wybitne osiągnięcia, a w 2018 roku została laureatką programu START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Praca badawcza i jej znaczenie: Ból neuropatyczny jest doznaniem niezwykle skomplikowanym do określenia. Zazwyczaj jest opisywany jako ból o dużym natężeniu, o charakterze kłującym, piekącym parzącym, mrowiący i/lub przeszywającym. Powstaje wskutek uszkodzenia lub dysfunkcji układu nerwowego. Pomimo wielu lat badań w tej dziedzinie, mechanizm powstawania i utrzymania się bólu neuropatycznego wciąż nie jest do końca poznany. Anna Piotrowska-Murzyn w swojej pracy naukowej skupia się na badaniach dotyczących neuroimmunologicznego podłoża bólu neuropatycznego i poszukiwania substancji, które wspomogą obecne, niestety niesatysfakcjonujące metody leczenia. Ostatnie badania wskazują, że w rozwoju bólu neuropatycznego uczestniczą nie tylko neurony, lecz również komórki glejowe, które modulują transmisję nocyceptywną w warunkach patofizjologicznych. Tym samym celem Jej badań jest szczegółowe zbadanie roli receptorów GPCR, takich jak receptory chemokinowe/opioidowe zlokalizowane na powierzchni komórek glejowych oraz analiza zmian w aktywacji szlaków wewnątrzkomórkowych i poziomu czynników endogennych, powstałych w wyniku uszkodzenia nerwu kulszowego, które inicjują i regulują rozwój neuropatii. Ponadto Piotrowska-Murzyn poszukuje substancji immunomodulujących o najwyższym potencjale analgetycznym, które w badaniach wpływu ich łącznego podania z konwencjonalnymi środkami przeciwbólowymi wzmacniają ich efektywność, co jest ogromnie ważne dla opracowania skutecznej terapii skojarzonej bólu neuropatycznego. Badaczka wskazała, że taką substancją może być marawirok (lek antyretrowirusowy, stosowany u zakażonych wirusem HIV) oraz określiła jego przeciwbólowy mechanizm działania poprzez promowanie, niedawno odkrytego procesu, alternatywnej polaryzacji komórek glejowych i przywracanie równowagi między czynnikami pro- i przeciwbólowymi. Wyniki jej badań są szczególnie interesujące i mogą stać się nowym podejściem terapeutycznym w skutecznym leczeniu neuropatii.

Gdyby nie została naukowcem to: Na pewno jej praca zawodowa związana byłaby z szeroko rozumianą biologią. Na emeryturze chciałaby spełnić marzenie i założyć małą restaurację, której wnętrza zdobiłyby reprodukcje jej ulubionego artysty, Gustava Klimta.

Zainteresowania pozanaukowe: Obecnie każdą wolną chwilę Anna Piotrowska-Murzyn poświęca swojej 9-miesięcznej córeczce. Pomimo ciągłego braku czasu stara się każdego dnia wygospodarować kilka chwil, żeby oddać się lekturze jakiegoś mrocznego, niepokojącego i wciągającego kryminału czy obejrzeć ulubiony serial (Big Bang Theory) lub film.

Anna Piotrowska-Murzyn o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych:

Uważam, że współczesny świat potrzebuje piękna ludzkiego działania i mam nadzieję, że moja praca niesie to ze sobą. Cieszę się, że w otaczającym nas świecie możemy wskazać rosnącą i znaczącą rolę kobiety, która rozwija się zawodowo i podąża za swoimi marzeniami. Uważam także, że kobiety powinny otrzymywać więcej wsparcia, aby móc realizować się na płaszczyźnie zawodowej. Pragnę zaznaczyć i podkreślić, że konieczne są działania, które uregulują status zawodowy kobiet w nauce i dadzą im poczucie bezpieczeństwa, tj.: urlop macierzyński w trakcie studiów doktoranckich,  stałe zatrudnienie po doktoracie, co przyczyni się do zwiększenia ich motywacji, a otwarty i pozytywny umysł pozwoli kobiecie pobudzić kreatywność oraz zwiększyć produktywność i efektywność pracy. Wobec tego nagrody takie jak stypendium L’Oréal-UNESCO Dla Kobiet i Nauki są ogromnie pomocne.

 

 


Powrót