Życiorys naukowy:
Mgr Maja Szymczak ukończyła studia licencjackie na kierunku Chemia Medyczna oraz studia magisterskie na kierunku Chemia ze specjalnością Analityka Instrumentalna, na Uniwersytecie Wrocławskim. Od początku studiów była aktywnie zaangażowana w prace badawcze – wyniki badań uzyskane w ramach realizacji prac dyplomowych przedstawiła na 7 konferencjach naukowych. Była dwukrotną beneficjentką Stypendium Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Zdobywała też doświadczenie w przemyśle, gdzie pracowała nad syntezą i zastosowaniem znaczników luminescencyjnych.
Obecnie realizuje pracę doktorską w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu pod opieką prof. dra hab. Łukasza Marciniaka, badając luminofory domieszkowane jonami Cr3+ pod kątem zastosowania jako luminescencyjne czujniki ciśnienia. Pełni rolę kierowniczki grantu NCN Preludium oraz aktywnie uczestniczy w realizacji licznych projektów badawczych, w tym o zasięgu międzynarodowym. Dorobek naukowy mgr Mai Szymczak, wypracowany w ciągu 3 lat realizacji pracy doktorskiej, obejmuje 19 publikacji naukowych, w tym 10, w których jest pierwszą autorką, opublikowanych w prestiżowych czasopismach, m. in. Advanced Functional Materials czy Chemical Engineering Journal. Stypendystka jest również autorką patentu oraz zgłoszenia patentowego. Wyniki badań prezentowała na 14 konferencjach naukowych, zdobywając nagrodę podczas „The 7th International Conference on the Physics of Optical Materials”. Była także mentorowaną w programie TopMinds, organizowanym przez Polsko-Amerykańską Komisję Fulbrighta i Top 500 Innovators. Jej wybitne osiągnięcia naukowe zostały docenione poprzez przyznanie stypendium im. Maxa Borna przez Wrocławskie Centrum Akademickie.
Zainteresowanie obszarem badawczym:
Stypendystka Maja Szymczak zajmuje się badaniem wpływu ciśnienia na luminescencję jonów Cr3+ i projektowaniem manometrów luminescencyjnych pozwalających na zdalne monitorowanie ciśnienia w czasie rzeczywistym, z zachowaniem dużej precyzji oraz czułości odczytu. Jej badania doprowadziły do wyodrębnienia nowej klasy luminescencyjnych czujników ciśnienia, których odczyty są niezależne od temperatury otoczenia i charakteryzują się ekstremalnie wysoką czułością na zmiany ciśnienia, co otwiera nowe perspektywy aplikacyjne.
„Zastosowane przez nas podejście pozwala na zaprojektowanie czujników o ekstremalnie wysokiej czułości na zmiany ciśnienia, z równoczesnym zachowaniem wysokiej precyzji i dokładności zdalnych odczytów. Dodatkowo nasze manometry mogą posłużyć do obrazowania rozkładu ciśnienia na całej badanej powierzchni, nie tylko miejscowo, co znacząco zwiększa potencjał aplikacyjny wspomnianych czujników, a potencjalne ich zastosowanie w przemyśle, znacząco zwiększyłoby bezpieczeństwo procesów wysokociśnieniowych, a w konsekwencji bezpieczeństwo ludzi.” – mówi stypendystka.
Dodatkowo, zajmuje się opracowywaniem luminescencyjnych sensorów temperatury, w tym znaczników pamięci termicznej.
Dlaczego akurat ścieżka naukowa?
Mgr Maja Szymczak odkryła swoją pasję do nauki podczas działalności w Kole Naukowym Chemików „Jeż” na Uniwersytecie Wrocławskim. Udział w konferencjach studenckich i dzielenie się wynikami swoich badań umożliwiły jej zdobycie pierwszych doświadczeń w świecie nauki. Dzięki temu zrozumiała, że badania naukowe dają możliwość nieustannego rozwoju i stawiania czoła wyzwaniom, które mają realny wpływ na otaczający świat.
„Zawsze wiedziałam, że nauka nie jest jedynie teorią, ale przede wszystkim narzędziem do odkrywania nieznanych obszarów i rozwiązywania praktycznych problemów. Działalność w kole naukowym oraz zaangażowanie w prowadzenie badań podczas studiów utwierdziły mnie w tym i znacząco umocniły moje przekonanie, że kariera naukowa jest ścieżką, którą pragnę podążać.” – wyjaśnia.
Praca w zespole w roli liderki wspomnianego koła naukowego, połączona z ogromną pasją do badań i niesłabnącą ciekawością, umożliwiła badaczce zdobycie cennych doświadczeń, które okazały się kluczowe na dalszej drodze zawodowej.
Maja Szymczak o sytuacji kobiet badaczek i zmianach na rzecz różnorodnych pod względem płci zespołów badawczych:
Stypendystka uważa, że pozycja kobiet w nauce w ostatnich latach znacząco się poprawiła, jednak wciąż wiele z nich nie aplikuje o granty z powodu braku pewności siebie. Mimo to rośnie liczba inicjatyw wspierających kobiety, co dodaje im odwagi.
„Na początku mojej kariery naukowej brakowało mi pewności siebie. Często miałam wrażenie, że moje osiągnięcia nie są wystarczająco dobre, by ubiegać się o stypendia czy granty. Widziałam, że wiele kobiet w nauce ma podobne odczucia, co może być barierą w rozwoju ich kariery. To bardzo smutne, bo kobiety mają ogromny potencjał, ale często nie dają sobie szansy na pełne rozwinięcie skrzydeł.” – dodaje.
Badaczka podkreśla, że równie ważne jest wsparcie bliskich i środowiska naukowego, w jakim pracuje się na co dzień. Atmosfera zrozumienia, otwartości i współpracy – zarówno w życiu prywatnym, jak i w zespole badawczym jest kluczowa dla budowania pewności siebie oraz rozwijania innowacyjnych pomysłów.
„Wspólna praca i wymiana doświadczeń z osobami, które szanują i doceniają różnorodne perspektywy, pozwala nie tylko rozwijać się naukowo, ale też kształtuje postawy i wartości, które pomagają w całej karierze.” – podsumowuje.
„Wprowadzenie różnorodności do zespołów badawczych, otwiera nowe perspektywy i sprzyja wzrostowi kreatywności. Zróżnicowane punkty widzenia prowadzą do innowacyjnych rozwiązań oraz przełomowych odkryć naukowych. Dzięki nieocenionemu wsparciu mojego promotora-mentora i udziałowi w programach takich jak TopMinds, zyskałam przede wszystkim większą odwagę w dążeniu do swoich naukowych celów. Dlatego zachęcam wszystkie kobiety, aby nie obawiały się szukać wsparcia i by realizowały swoje ambicje – to klucz do pełnego wykorzystania ich potencjału w nauce.”
